Belirsizlik, kaybolmuşluk, kaybetme korkusu, ve kaygı veren "riskli gelişmeler" Dolunay’a yaklaşırken gözümüzün gördüğü renk, aklımızı teslim alan ses olacak ama bu gerçek değil. Gerçek, kaygılarımızın sisi arkasında duran ve bizim tarafımızdan fark edilmeyi bekleyen bir lamba… Biz, o lambanın ışığını görmek istiyorsak, çok sevdiğimiz, çok arzuladığımız, çok umut bağladığımız, hiç vazgeçmek istemediğimiz bir şeyin tam istediğimiz gibi olmadığını ya da umduğumuz gibi gelişmeyeceğini kabul etmek zorundayız.
Evrenin bize açacağı yeni kapıyı, sunacağı yeni seçeneği, bulduracağı yeni çözümü, yaşatacağı yeni sevinci tadabilmek için;
- Eski heveslerimizden,
- Ağdalı tutkularımızdan,
- İlle de şöyle olacak diye direttiğimiz için bir türlü makul bir sona vardıramadığımız ve giderek enerjimizi tüketen planlarımızdan,
- Yürümeyen ve yürümeyeceği epeydir belli olan sevdalarımızdan,
- Hırslarımız, gururumuz, inadımız ve bizi çözümsüzlüğe götürecek kadar sivrilttiğimiz dikbaşlılığımızdan,
- Saplantılı tavırlarımızdan ya da bizi çaresizleştiren durağanlığımızdan vazgeçmemiz lazım.
Çözüm odaklı ve cesaretli olmalıyız
Ortada bazı detayları atlanmış bir tasarım, arkası verilerle doldurulmamış bir varsayım, hayal kırıklığına sebep olan abartılı bir beklenti var. Ve bu işin bu hale gelmesinin altında bizim ısrarla göz ardı ettiğimiz, ihmal ettiğimiz bazı somut gerçekler yatıyor. Biz bu gerçekleri artık fark etmek ve planlarımızı, yönümüzü, tavrımızı bunları dikkate alarak yeniden belirlemek zorundayız. Ne var ki, "Ben nerede yanlış yaptım" derken, amacımız hatayı görüp hızla çözüme yönelmek olmalı. Ah-u zar ile vakit kaybetmek, hüzün denizlerinde boğulmak, hayal kırıklığı içinde yelkenleri suya indirip gemiyi batırmak bu aralar bir işe yaramıyor.Cesaretimizi kuşanıp, kesilmesi gereken bağı kesmeli ve yürünmesi gereken yola girmeliyiz. Madem kendimizden hoşnut olmak istiyoruz, o zaman kendimize sahip çıkmalı, gerekiyorsa bazı şeylere elimizde kalan araçlar ve ufukta beliren çözümlerle yeniden başlamaktan korkmamalıyız, cesur olmalıyız. Yeni başladıklarımızın sonu da eskisi gibi olsun istemiyorsak, eskiden davrandığımız gibi davranmamalıyız! Bu defa kendimizi aldatmak, boş işlerle oyalanmak, olmayacak duaya amin çekmek, bulanık sularda balık avlamak, etrafımızdakileri de kendimizle birlikte oyalayıp vakit kaybettirmek yok.
Kendinizi hayatın şefkatli ellerine bırakın
Detaycı, özenli, gayretli, tutarlı, evrenin bize sürekli anlattığı ama bizim ısrarla kulak arkası ettiğimiz kurallara saygılı, prensipli, sabırlı, kararlı ve alçak gönüllü bir biçimde, önümüze bakmaktan başka çıkar yol kalmadı. Arada bir arzularımızı, hırslarımızı, ısrarlarımızı, kaygılarımızı, hayal kırıklıklarımızı bir yana bırakıp, sadece yapılması gerekeni yapmak ve sonucu hayatın şefkatli ellerine bırakmak en iyisi.İnsan, hayatı özellikle de umduklarını bulamadığı zaman acımasız bulur. Oysa hayat bize, bizim kendimize davrandığımızdan çok daha şefkatlidir. Yeter ki biz izin verelim. Kendimizi hayal kırıklığına ve çözümsüzlüğe esir ettiğimizde, yoldan ve ışıktan uzaklaşırız. Çözüme, yola, ışığa dönmek için edilen her duada ise, Yaratan’ın sevgi dolu eli bizimledir.
Junoastrology.com
