Hani güneşli bir yoldan tünele girdiğinde,
Ya da yukarıdan ışık alan bir merdivenlerden yavaş yavaş aşağı inerken,
Denizin derinliklerine daldığında olduğu gibi yukarıdan gelen ışığın gitgide azalmasını bilir misin?
Her şey tanıdıkken birden bire bildiklerinin yavaş yavaş kararmasını ve bilinmezin bir parçası olmasını şahit oldun mu hiç?
Ne olur biliyor musun?
Yavaş yavaş gördüklerin silinir gözünün önünden. Daha önce koşar adım indiğin merdivenlerde bu sefer tutunacak bir kol ararsın.
Adımların yavaşlar ve karanlıkta, bilinmezlikte kaybolduğunu hissedersin. Gözlerini uzak ufka dikip sana yol gösterecek bir damla , bir sızı ışık ararsın. Kendini yalnız, acemi hissedersin. Artık her gün indiğin o merdiven senin için başka bir anlam kazanmıştır. Tekrar keşfedilmesi gereken yeni bir alandır.
İşte biz aslında yaşamda bu şekilde yol alırız. Karanlıktan aydınlığa, sonra tekrar yeni bir karanlığı keşfetmek, aydınlatabilmek için bu sefer de aydınlıktan karanlığa adım atarız.
Bu adımlarla ilerleriz yaşamda …
Kimi zaman ilerlemek için güvenli alanlarımız terk etmemiz, tanıdık yol arkadaşlarımızı bırakmamız, karanlık dehlizlere dalmamız gerekir. Bu bizim yolumuzdur. Kimseyi bu yola zorla sokamayız. Buradaki hızımız bizim kendi hızımız, buradaki süreç kendi süreçimizdir.
En yakınımız için bile doğru olan hızı biz bilemeyiz. Bize yakışan yola çıkanı sevgiyle uğurlamak, kalmayı seçenle ise sevgiyle vedalaşmaktır. Yolumuzun üzerindeki karanlık da, aydınlık da bize aittir. Bu paylaşılamaz, ama uzaktan görünebilir.
Şimdi söyle bana sen kendi yolunda neredesin?
Beni sorarsan; bir süredir, kendi yolumda yeni farkındalıklarımı toplayarak ilerliyorum. Yüküm gitgide ağırlaştı. Çoğu zaman karanlıkta kaldım, durdum bekledim. ‘Bir ışık yansa da işim kolaylaşsa’ dedim. Bu kadar farkındalıkla ne yapacağımı bilemedim. O sıralar sustum. Hareket etmedim. Sanırım uzun bir sessizlik oldu. Tekrar ışığa geldiğimde içim sevinçle doldu, kelimeler ağzımdan çıkıp yazıya döküldü. Tekrar yeni bir karanlığıma dalmadan önce ışıktaki ve karanlıklardaki farkındalıklarımla size görünebilmek dileğiyle yeniden yazıyorum.
Sevgiyle yazdım,
Yaşam ve Nefes Koçu
Saba Deniz
