Değişmeyen tek şey değişimin kendisi değil mi?


Kimi zaman monotonluktan, her şeyin aynı olmasından sıkılırız. Aslında olan her şey yenidir de ama bize aynı gelir. Aldığımız her nefesin bile biri diğerinden farklıyken aynı diye bir şey olabilir mi? Güneş her gün batmakta ama her gün tekrar yeniden bir başka şekilde de doğmaktadır. Her yağmur damlası birbirinden farklı, ağacın dalındaki her yaprağın rengi görebilene bir başkadır.

Olanı gören bizim gözlerimiz. Olana anlam yükleyen, ondan tat alan biziz. O anki ruh halimizle bilinç içinde ve dışında yaşadıklarımızı anlamlandıran bizim zihnimizden başkası değildir.

Nedir peki bizi bu derece değiştiren? Hayatımızdaki değişimlerle içimizde kopan fırtınaların kaynağı, bir telefonla değişen yüz ifadeleri, bir söze verilen anlam nedir?

Ruhumuzun gözleri duygularımızdadır. Değişen duygularımızdır. Duygularımızla görüp hissederiz, deneyimlerimizi duygularımızla yaşarız. Öyleyse deneyim içindeyken duygularımızın farkında olursak, hayatı hissederiz.

Gelin biraz bu konunun içine girelim. Önce duygularımızın içinde kaybolalım, sonra tekrar kendimizi bulalım.

Kimi sabah bir neşe, bir coşku ile kalkarız yataktan. Biliriz ki, o gün bizim günümüzdür. Her şeyin istediğimiz gibi olacağını, güneşin bile bizim için parladığından eminizdir. Bütün gün bu duygularda dolaşırız. Neşe, keyif, eğlence, başarı, mutluluk, serüven, aşk, sevgi… Biz hangi duyguları seçtiysek onlar hep bizimledir.
Baktığımız her yerde bu duyguları görürüz. Yaşadığımız her deneyimde onları hissederiz. Böyle günlerde bize hiçbir şey monoton gelmez.
Her şey coşkulu, her şey daha bir parlaktır. Ruhumuz deneyimde, değişimdedir.

Monoton dediğimiz; aynı olan, biri diğerini tekrar edeni değil midir?

Duygularımızın yer almadığı her şey sıradan, bir o kadar tekrar edendir.
Eğer yaşadıklarınızdan bir şeyler hissedemiyorsanız, yediğiniz elmadan dün aldığınız tattan daha farklı bir tat almıyorsanız, durun ve kendinize sorun: Duygularınızı acaba olayların dışında mı tuttunuz? Anın dışında nerede demir atmış olabilirsiniz? Kimde, nerede, hangi olayda takılı kaldınız?

Akan zamanda sadece fiziksel değil, ruhsal olarak da değişimin içinde olduğunuzun farkında mısınız?

Gelişmenin bedeli alışkanlıklardan uzak, yeniliklere açık olmaktır. Bunun bedelini ödemediğiniz her an kendi ruhunuzu hapsediyorsunuz.
Kendinizi meli-malı’larla sınırladığınız her noktada ruhunuzun özgürleşmesini engelliyorsunuz. Bir rutin içinde güvende, bildik, aynı tanıdık duyguları hissederken, kendiniz bir o kadar andan koparıyorsunuz.

Her attığınız adımda, her aldığınız nefeste değiştiğinizin ve evrenin sizin tam ve bütün olma yolculuğunuzda yanınızda olduğunu hissediyor musunuz?


Değişimin farkında olmanız ve sevgiyle kabul etmeniz dileğiyle,


Sevgiyle yazdım,
Saba Deniz
Yaşam Koçu