(Tembel Ben’le ilgili yazımın birinci bölümü olan Tembel Ben ile başa çıkma yolları yazımı okumak için tıklayın...)
Farkındalığımızın ışığını Tembel Ben’in üzerinde tutmaya devam ediyoruz. Bu sefer konumuz hedefimize doğru yol alırken yarı yolda vazgeçmelerimiz, hedefe odaklanamamamız.
Yazımızın birinci bölümünü okuyanlar hatırlayacaklardır: Benim örneğimde takıldığım alanlardan biri buydu. Ben hedefimi koyabiliyor, ona ulaşacağım adımları tespit edebiliyor, ama bunları uygulama aşamasında Tembel Ben’in oyunlarına yakalanıyordum.
Nasıl mı?
Bir kimliğimle ilgili koyduğum hedefin diğer kimliklerim tarafından kabul görmemesi beni hedefime odaklanmamdan alıkoyuyordu.
Benim örneğimde; yazı yazma isteğimin diğer bazı kimliklerim tarafından desteklenmemesiydi. Annelik kimliğim yazı yazmak için ayırdığım zamanı gereksiz görüp: “Yazmakla vakit harcayacağına, kızınla ilgilen” diyor. Ben kimliğim “Hava güzel, çık, gez dolaş. Oturup yazı mı yazacaksın” gibi bahaneler üretiyordu. Bu konuda en çok destek gördüğüm kimliğim iş kimliğim ve yazar kimliğimdi. Gel gör ki onların sesi de kimi zaman bu iki güçlü kimlik karşısında duyulmuyordu...
Bu durum aslında hepimiz için geçerli değil mi? Gelişmekte olan kimliklerimiz hedeflerine doğru yol alırken, yolculuk sırasında ustalaşmış diğer kimlikler tarafından sabote edilebilir. Özellikle annelik kimliği yapısından dolayı var olmaya başladığı andan itibaren bütün kimliklerin önüne geçebilecek güce sahiptir. Bu sebeple değil midir ki, ilk bebeğimizden sonra birden bire kariyer hırsımız azalır. İçimizde başka iş alternatiflerini düşünmeye başlarız. Eş kimliğimiz, sosyal kimliklerimiz bir kaç adım geride durur. Olan şey aslında her kimliğimizin kendi görevini en mükemmel şekilde yapmaya çalışmasıdır. Bize düşen görev yaşam çarkımızdaki dengeyi sağlamaktır. Bunun içinde her zaman olduğu gibi farkındalığımızı kullanabiliriz. Önceliklerimiz doğru belirleyerek bütün kimliklerimizi motive edecek şekilde hareket edebiliriz.
Örneğin ben baş edemediğim zamanlarda yazıyı akşamları yazdım. Yani annelik kimliğim bir şey diyemedi, kızım uyuyordu. Ben kimliğimin sesi az da olsa çıktı ''Git, uyu. Yarın yazarsın’’ dedi. Ama bu sesleri “Yazacağım, uykum yok.'' diyerek bastırabildim.
Tembel Ben hedeflerimize ulaşmamızı engellemek için neler yapıyor?
Bütün bunlardan sonra hedeflerinizi sonlandırma aşamasında da Tembel Ben’e yakalanabilirsiniz. Aman dikkat! Farkındalığınızı asla yanınızdan ayırmayınız. Tembel Ben yalnız kaldığınız anda bir bakarsınız ki, sizi finalde yakalamış. Sizi bu sona layık olmadığınızla, hazır olmadığınızla ilgili inandırmıştır.
Bu son aşama benim için geçerli olmadı ama düşünüyorum da olsa herhalde şöyle olurdu: ''Yazıyı yazdın ama bence yayınlanmasın. Güzel olmadı. Kimse tarafından beğenilmeyecek. Kendini bu çirkin yazı ile rezil edeceksin.”
Bu gibi oyunlar karşısında yapmamız gereken öncelikle olanın farkında olmaktır. Şimdi isterseniz gerçekleşmeyen hedeflerinizden bir kaçını düşünün. Sizce bu hedeflerinizi Tembel Ben’in hangi oyunu karşısına kaybettiniz?
Ve şimdiki farkındalığınızla hedefinize ulaşmayı tekrar deneseydiniz sonuç farklı olur muydu?
İçinizdeki Tembel Ben’in oyunlarının farkında olmanız ve her gün her an hayallerinize ulaşmak için emek harcamanız dileğiyle,
Sevgiyle yazdım,
Saba Deniz
Yaşam Koçu
