Boşanmak isteyen anne, çocuğuna bunu nasıl söylemeli?
Boşanmanın nedeni ne olursa olsun çocuğun yaşına uygun bir dille anlatılmalı. Anne ve babanın mahremine girmeden, birbirlerini suçlamadan, haklarında olumsuz söylemlerde bulunmadan ve gereksiz gerçekçi açıklamalar yapmadan çocuğa boşanacaklarını anlatmaları gerekiyor. Çocuğun düzeninin önceden oluşturulması, çocuğa yeni düzeniyle ilgili bilgi verimesi ve çocuğun yaşam koşullarında elden geldiğince en az değişime gidilmesi burada çok önemli.
Başka bir ilişki nedeniyle boşanan anne, bunu çocuğuna nasıl anlatmalı?
Boşanma sebebi, anne ya da babanın yaşadığı bir diğer ilişkiyse, bunun çocukla sıcağı sıcağına paylaşılması gerektiğini düşünmüyorum. Yaşları kaç olursa olsun çocuklar değişime zamanla uyum sağlıyorlar. Dolayısıyla hemen bir diğer ‘değişik’ durumu dile getirmenin bir aciliyeti yok. Ancak çocuklar küçük ve anlamazlar diye düşünüp, "iş arkadaşım", "yakın dostum", "iyi bir ağabey" gibi tanımlarla da ilişki yaşanan kişiyle, çocuğu bir araya hemen getirmenin de bir farkı yok. Boşanan anne, ilişki yaşadığı erkekle ortak hayat görüşündeyse, çocuğuyla da partnerinin iyi anlaşacağını ve sürecin sağlıklı ilerleyebileceğini düşünebilir. Fakat bu gibi hassas dönemlerde anneler, "dürüst" ve "dost" anne olmak için her şeyi çocuklarıyla paylaşabiliyorlar. Burada gözden kaçan çocukların "çocuk olma" ve "bilmeme hakları"nın ellerinden alınmış olması aslında. Çocuğunuzla birçok şeyi paylaşacağınız yıllar gelecek ama biraz sabırlı olmanız gerekiyor. Ayrıca çocuğunuzla "birçok şeyi" paylaşmalısınız, "her şeyi" değil. Anne baba olmak, çocuğunuz kaç yaşında olursa olsun, onların "bilmeme haklarını gizli tutmaktır" bir anlamda. Yeni ilişkinizin devamlılığına dair kafanızda soru işaretleri yoksa, yine çocuğunuzun yaşına uygun olarak açıklayabilirsiniz. Burada amaç, aynı evde yaşanacaksa veya çift olarak çocuğunuzla da görüşmek istiyorsanız süreci kolaylaştırmanız. Bu gelişmeyi çocuğunuzla paylaşacağınızı, eski eşinize anlatırsanız daha kontrollü şekilde ilerleyebilirsiniz. Elbette eski eşinizle nasıl bir iletişiminizin olduğu da burada önemli bir nokta.
Yeni partnerle çocuğun ilişkisinde anneye nasıl bir görev düşüyor?
İyi anlaşmalarını hızlandırmak için partnerinizle çocuğunuzun sık sık baş başa vakit geçirmelerine gerek olmadığını düşünmüyorum. Bunun sınav öncesi çok tekrar yapmakla bir benzerliği yok aslında. Bu, aksine iki tarafı da zorlayabilir. Birlikte vakit geçirmekten keyif almıyor olmak, iki taraf için de suçluluk duygusuna neden olabilir. Taşların kendi içinde oturmasını beklemek en doğrusu.
Yeni bir ilişki yaşayan anne, çocuğuna nasıl davranmalı?
Çocuğunuza dair sorumluklarınızı sürdürmeyi aksatmayın. Çocuğunuzun hayatında yine söz sahibi siz olun. Çocuklar kural, izin gibi alanlarda partnerinizi "baba" figürüne bir rakip olarak algılayabilirler çünkü. Ancak bu duruş, çocukların partnerinize saygılı ve itinalı davranmalarını engellememeli. Çocuklar ayna gibidir. Karşılarındakini yansıtırlar çoğunlukla, çocuğunuzun hislerine kulak verin. Küçük dünyasında bir şeyleri yanlış yorumluyor olabilir, ona yardımcı olun. Genellikle ön ergenlik döneminde (9-11 yaş), yıllardır yolunda giden süreç hafif sarsılmaya başlar. Bu, kimi zaman açık açık aile bireyleriyle ilişkilerin bozulması kimi zaman da korkular, kaygılar, notlarda düşüş gibi gelişmeler ile kendini gösterebilir. Genç olmaya hazırlanan insanların bu gibi tepkileri olağandır. Fakat uzun süreli karmaşık durumlarda destek almak gerekebilir.
