Karnenin öğrencilerin okul ve derslerdeki başarılarını toparlayıcı ve genel bir biçimde bize aktaran bir değerlendirme raporu olduğunu unutmamak gerekiyor. Bize çocuklarımızın hangi alanlarda başarılı, hangi alanlarda desteklenmeye ihtiyacı olduğunu gösterse de hayat başarısı anlamına gelmez. Bu nedenle karnede, notlara indirgenmiş başarıyı dikkate almakla birlikte; ailenin, bu başarının sadece çocukların ders çalışma performansı ve yatkınlığıyla ilgili olduğunu bilmesi gerekiyor. Ama karne, öğrenme güçlüğü, dikkat eksikliği, hiperaktivite, gelişimsel bir takım bozukluklar ve davranım bozukluğunun da habercisi olabilir. Çocuğun başarısı bu gibi sebepler yüzünden de düşük olabilir. Böyle durumlarda mutlaka bir uzmandan yardım alınmalı.
Notlar anne babaya da ait
Karne ile gelen notlar aslında sadece çocuğa ait değil. Anne baba ve öğretmenler de sonuçlardan kendine ders çıkartmalı. Ama olumluyu kendinden sayma eğilimi nedeniyle ebeveynler çoğunlukla karnedeki notlar yüksek ise başarıdan paye çıkarma, notlar kırıksa da bu eksiklikle çocuğu karşı karşıya bırakma davranışı gösterirler. Sonuç her ne olursa olsun aile karnenin gösterdiği başarı derecesini özümsemeli ve sonuca yönelik yöntemler geliştirmeli. Aksi halde eksiklikler artarak çoğalabilir. Böyle durumlarda aşırıcı korumacı tutum göstermek de yanlış. Çocukların okul başarılarıyla ilgili konularda eksik ve takviye edilmesi gereken durumları aileler sadece kendi meseleleri gibi değerlendirmekten kaçınmalı. Çocuklarını meselenin dışında tutmamalılar. Bu durum onların sorumluluk duygunun gelişmesine ket vurur. Karnenin sadece çocuğun okulda gösterdiği performansla ilgili olduğunu; zekası, yeterliliği ve kişiliği hakkında bir değerlendirme olmadığını unutmamak gerekiyor. Yapılması gerekenlere ve oluşturulacak programa mutlaka çocuk da dahil edilmeli.
Karne sadece yol göstericidir. Karne almak yani performansın değerlendirilmesi okula gidiyor olmanın doğal sonucu. Bu durumu kişiselleştiren anne babalarda cezalandırma, verilen sözleri tutmama, çocuğa istemediği şeylerin yaptırılması gibi davranışlar ortaya çıkabiliyor. Ebeveynler bu tarz tutumlarıyla kendilerini başarısızlığın dışında tutmaya çalıştıklarını gösteriyor. Ceza yöntemi hiçbir fayda sağlamayacağı gibi çocuğun anne baba ile ilişkilerinin de bozulmasına neden olur. Bu dönemde ailenin sergileyeceği yanlış yaklaşım çocukta yalan söyleme, maddeye yakınlık, evden kaçma ve intihar eğilimi gibi davranışların ortaya çıkmasına neden olabilir. Öte yandan bazı aileler, başarı karşısında çocuklarını ödüllendirme şeklini de yanlış sergileyebiliyor. Bu gibi durumlarda çocuğa maddi ödüller sunmanın dışında onu takdir etmek gerekiyor. Çünkü bazen çocuklar maddi ödülleri istismar etmeye çalışabiliyor. Onlara; kocaman bir sarılma, yürekten bir teşekkür, gururlu bir aferin ödül olarak benimsetilmeli.
Tatili denetleyin
Uzun ve yüksek tempoda koşmayı gerektiren okul serüvenin iki ayrı yarıyıla ayrılmasının nedeni; çocukların enerjilerini yüksek tempoda tutmaları için enerji depolamalarını sağlamak ve dinlenmeleri için onlara zaman açmaktır. Aynı zamanda çocuğun ilk dönemde göstermiş olduğu performans yeterli olsun ya da olmasın, dikkat ve enerjisini yeniden toplamak için kısa bir molaya ihtiyacı var. Ama dinlenme şeklinin de büyükler tarafından organize edilip takibinin yapılması gerekiyor. Çünkü bütün bir tatil boyunca hiçbir şey yapmadan bilgisayar oyunları ve televizyon ile geçirilmiş vakit, verimli olmayacaktır.
