"Çocuğunuzu gün içinde yeterli sürede gördüğünüzü ve yeterli düzeyde kaliteli vakit geçirdiğinizi düşünüyorsanız ayrılık sırasında verdiği tepkileri merak gibi daha basit sebeplere bağlayıp konuyu çok ciddiye almayabilirsiniz. Elbette ki çocuğunuzla yeterli miktarda kaliteli vakit geçirip geçirmediğinizi değerlendirmek çok kolay değildir.
Bunun her ebeveyn-çocuk özelinde bireysel değerlendirilmesi gerekir. Ancak şunu biliyoruz ki yoğun çalışan anneler bile belirli noktalara dikkat ediyorlarsa, kendisiyle sağlıklı bağı sürdürebilen ve gelişimsel ayrılık endişesi sürecini zarar görmeden atlatan çocuklar yetiştirebiliyorlar.
'Ebeveyn ve çocuk, ne kadar sürelik ayrılıkları aralarında gelişen bağ zarar görmeden tolere edebilir?', 'Sağlıklı bağ ve güven duygusu açısından ebeveyn gün içinde ne kadar süre çocukla birebir olmalıdır?' 'Anne-bakıcı-çocuk ya da anne-baba-anneanne-çocuk vb. şeklinde geçirilen grup etkileşimi sürelerinin ebeveyn-çocuk arasında gelişen bağa etkileri nelerdir?', 'Çocukla birebir geçirilen sürenin ne kadarı kaliteli vakit (ilginizin birebir çocuğunuz üzerinde olduğu vakitler), ne kadarı paralel vakit (çocuğunuzla aynı mekanı paylaştığınız ama ilginizin başka bir nesne üzerinde olduğu vakitler) şeklinde geçirilmelidir?' gibi kritik soruların cevaplarını aile özelinde değerlendirmek gerekir. Bu soruların cevapları sizin çocuğunuzla sağlıklı bir bağ kurabilme ve çocuğunuzun temel güven duygusu kazanabilme kapasitesini büyük oranda belirler.
Sizin bireysel yaşam düzeninizde çocuğunuzla ne miktarda ve ne kalitede vakit geçirdiğinizi bilmediğimizden ailenize özel gelişimsel konularda öngörülerde bulunamayız. Ama şunu söyleyebiliriz ki çalışmayıp evde olan anneler de, çalışan anneler de çocukla geçirilen sürenin miktarı ve içeriği bakımından bazı riskler taşır. Pek çok ebeveyn, sağlıklı bir bağ kurmak için ilk yıllar boyunca anne ve çocuk 24 saat birlikte olmalıdır türünden bir düşünceye kapılabiliyor. Özellikle çalışmayan annelerin bu tuzağa düştüklerini görebiliyoruz.
Oysaki çocuk gelişimi teorileri ve araştırma sonuçları bu fikirleri desteklemiyor. Annenin çalışmadığı ailelerde ebeveynle sağlıklı bağ kurmuş, yani yeri geldiğinde bağımsızlaşmayı başaran çocuklar yerine anneden başka bir varoluş şekli düşünemeyen, aşırı bağımlı çocuklar yetişebilir.
Annenin çalıştığı ailelerde ise, ebeveynin evde olduğu saatlerde bile çocuk bakımında bakıcıdan yardım almaya devam etmek şeklinde kendini gösteren sağlıklı bağın gelişimi açısından önemli risklerle karşılaşabiliyoruz.
İster çalışan ister evde olan ebeveynler olun, çocuğunuzla sağlıklı bağı sürdürebilmek için gerekli koşullar konusunda bilgi sahibi olmalı ve bu koşullara uymaya gayret göstermelisiniz.
Bu konu, bir kısmıyla da anneanne, babaanne ve dede gibi aile büyüklerinin desteği çocuk gelişimde nasıl bir yere konmalıdır gibi başka önemli sorulara bağlanıyor. Çocuğunuzun sağlıklı psikolojik gelişimi için bu soruların cevaplarını kendi aileniz özelinde değerlendirilmesi için uzman görüşü ve uzman desteği almanızı içtenlikle tavsiye ederim."
Twitter/SinemOlcayKadem
Facebook/İPC İstanbul Parenting Class
