Demek istediğim, sorunlar, çocuk merkezli dahi olsa (yaş dönemi ne olursa olsun) onu yetiştiren kimselerce ortak problem olarak algılanmasının gerekliliğidir. Ancak bu sayede ‘baskıcı’, adil olmayan düzenden uzaklaşılabilir.

Yine de sorusu hala geçerli olan emekli ergenlerle (bugünün yetişkinleri) yardımcı olabileceğini umduğum bilgileri paylaşmak isterim.