Kalacak yer önerisi: Hacı Şakirler Konağı

Nefis bir konukevi var Mudurnu’da: Hacı Şakirler. Güzelliği: Doğallığında. Restore edip dekore ederken konfor veya stil uğruna (bazen de zevksizlik yüzünden) binanın ruhunu öldürmemişler. Kasabanın dış yamacındaki bu güzel konak çok yumuşak bir şekilde tamir edilmiş. Yamuk olan yamuk kalmış, eski diye canım ahşaplar sökülüp yerine kereste konulmamış. Duvarlar kaba sıva bırakılmış. Dokunduğunuz her noktada yılların temiz izleri var. Mış gibi yapmıyor. Gerçek!

Ancak püf noktası: Köylü değil. Her şey yerinde. Sedir, sedir gibi, sandalye bildiğin kahve sandalyesi. Masa mı lazım olmuş? Fazla uzatmadan marangoza kestirilivermiş. Yataklar yorganlar elbette ki yün. Beşik, sahibini bekler vaziyette. Bahçe, bostanı, taş avlu ve çardağı ile yüz öncesinin içtenliğinde, günümüz bakımında.
Konağın sahibi İstanbullu bir iş adamı. Sosyal sorumluluk kapsamında konağı alıyor. Büyük bir duyarlılıkla toparlıyor. Amacı kaynakları tüketmeyen çevreyi bozmayan ve istihdam yaratan bir eko turizm anlayışını yaratmak. Ticari kaygıların neredeyse olmadığı bir rüya.

İşin başında dünya tatlısı bir Mudurnulu: Mehmet Cantürk. Hakiki bir Anadolu aydını. Sırf onun sohbeti için bile gidilebilir. Bir de tabii "keşli erişte" için. Keş bir çeşit kurutulmuş peynir ama onu cevizle karıştırp sos yapmak bir marifet. (Gittim aldım ama evde yapamadım)