Kişi sadece bir tür yiyeceğe bağlı olmak yerine yemek yemenin kendisine de bağımlı olabilir. Diğer bir deyişle, ne yediği o kadar önemli değildir. Yalnız yine de seçimlerini yüksek kalorili yiyeceklerden seçebilir. Yemek yeme bağımlılığında kişi üzüntülüyken, canı sıkılıyorken veya herhangi bir olumsuz duygu durumdayken, yemek onun o durumla baş etmesindeki tek yol haline gelir. Her olumsuz duygu halinde yemeğe sarıldığı için diyet yapamaz, diyet yapamadığı için pişmanlık duyar ve bu pişmanlık kişiyi daha çok yemeğe iter. Dolayısıyla kişinin üzerindeki diyet yapma baskısı onun yemeğe olan bağımlılığını daha da artırır.